Logo Zoeken
Interview

De weg naar écht diverse en inclusieve organisaties

26 januari 2022De redactie

Een diverse en inclusieve maatschappij heeft bedrijven en organisaties nodig die ook écht divers en inclusief durven en willen zijn. Dat is een mooi en noodzakelijk doel. Een doel waar we allemaal aan moeten werken. De afdeling Communicatie kan daarin met inclusieve communicatie een cruciale rol spelen, zo betogen Marisca Kensenhuis en Huib Koeleman in de nieuwste editie van C. Over het onderwerp geven zij op 7 februari ook een online masterclass.

2601 C artikel 1.png
Wat Kensenhuis en Koeleman willen doen, is de boel een beetje wakker schudden. Het stille midden mobiliseren. Kensenhuis: “Je wilt dat iedereen zich thuis voelt in en bij jouw organisatie. Dat betekent dat we móeten veranderen. En dat midden is welwillend om die verandering te brengen. Zij zien en erkennen dat verandering nodig is, maar weten niet altijd goed hoe ze dat kunnen aanpakken. Wij willen de voorbeelden laten zien hoe het wél kan: zo geven we handvatten om zelf aan de slag te gaan.”

Vooropgesteld: het is geen makkelijk onderwerp. Het schuurt, stelt Kensenhuis. “In onze samenleving zitten mechanismen die racisme, uitsluiting en seksisme in de hand werken en versterken. Belangrijk is dat we ons bewust worden van de remmende factoren die ons systeem bevat en die een negatieve invloed hebben op de ontwikkeling van vrouwen, mensen uit de lhbti+-gemeenschap, mensen met andere geloofsovertuigingen en mensen die ergens anders geboren zijn. Als je die mechanismen niet aanpakt, houd je ongelijkheid in stand. Want begrijp me goed: het is geen probleem dat je de verschillen ziet, maar het gaat erom wat je daar vervolgens mee doet.”

Makkelijk gezegd
Bewustwording is de eerste stap naar inclusie en diversiteit. Begrippen die niet zomaar inwisselbaar zijn, trouwens. Kensenhuis: “Diversiteit is er. Kijk om je heen als je over straat loopt, in de trein zit of op je werk bent. Inclusie gaat erover dat je openstaat voor de meningen en visies van mensen die anders zijn dan jijzelf. Als iedereen binnen een diverse groep zich veilig voelt en mag zijn wie hij of zij is, dan pas is die groep ook inclusief.” Koeleman vult aan: “Het zijn wel communicerende vaten, je kunt het een niet los zien van het ander. Want als je wel divers bent maar niet inclusief, dan voelt niet iedereen zich thuis in je groep en zullen ze vertrekken. En als je openstaat voor anderen, maar die heb je niet om je heen verzameld, dan heb je niets aan die openheid.”

Wat in de weg kan zitten om echt divers en inclusief te worden, zijn zogenaamde systeemblokkades in je organisatie. Hoe is, bijvoorbeeld, je wervingsbeleid ingericht? Sluit dat mensen buiten die onze taal niet perfect beheersen? Ook zijn er onbewuste vooroordelen.

Wat die onbewuste vooroordelen zijn? Waar Kensenhuis en Koeleman nog meer over spreken? Je leest het in de nieuwe C, die vanaf vrijdag op de mat ligt bij de leden.