PR paradeert de verkeerde kant op
Er zijn twee zaken die mij boos krijgen. Slechte communicatie en onrechtvaardigheid. Het blad Communicatie. heeft op een bijzondere wijze deze twee zaken met elkaar gecombineerd. De publicatie van de 25 meest inspirerende vakgenoten in de PR - de PR Parade 2015 is op zoveel niveaus fout dat het bijna sneu is om er wat van te zeggen. Maar toch. Om te beginnen de titel. We kunnen blijkbaar in april al zeggen wie de meest inspirerende vakgenoten van 2015 zijn. Dan de taal. Ons kent ons. We hoeven er niet bij te zeggen waar mensen werken of wat ze hebben gedaan. We kennen elkaar toch wel.
- Het volgende artikel over diversvaardigheid vind je misschien ook wel interessant: ''Wederzijds respect is nodig voor een diversvaardige samenleving''
Dergelijke taal verbindt niet, maar sluit uit. Van de lijst van 25 zijn 19 mannen en 6 vrouw. Er werken 10 mensen als directeur communicatie of communicatiemanager bij een organisatie, 11 bij een communicatieadviesbureau en 4 bij onderwijs en onderzoek. De meerderheid van de mensen op de lijst is niet direct verantwoordelijk voor de communicatie van een organisatie. De meerderheid van de lijst praat of adviseert. De meerderheid in de sector zijn vrouwen die werken in organisaties om mensen met elkaar te verbinden.
Wisten de mensen op de lijst wie er nog meer op staan? Dan denk je toch dat iemand daar iets van kan vinden - context is emperor. Wat een rare lijst. Hoe komt dit eigenlijk over bij mijn vakgenoten? En als er dan na publicatie op vrijdagmiddag de eerste geïrriteerde klant een gratis advies tweet de jongste bediende laten reageren met 'Lees eerst even hoe de lijst tot stand is gekomen, dat helpt misschien.' Goed, slechte communicatie is oplosbaar. Er is vast wel een van de 25 inspirerende vakgenoten bereid om Communicatie. te helpen met de PR.
Wat vele malen ernstiger is, is onrechtvaardigheid. Het gemak waarmee het werk van getalenteerde topvrouwen in de communicatie over het hoofd wordt gezien. Niet het resultaat van je werk telt, maar de presentatie. En dan de verbazing of de ergernis als je daar wat van zegt. Want vrouwen, die hebben die onzichtbaarheid aan zichzelf te wijten. Veel mensen herkennen dit en ergeren zich eraan. Zij hebben mij dat laten weten. Dank daarvoor. Het zou echter niet nodig moeten zijn. Vrouwen en mannen, stel je toetsbaar op en laat zien wat je doet. Zodat we daar allemaal van kunnen leren.